... Vjen një ditë dhe secili ndjen, mendon për rrugën e kryer. Rrugëtimi përherë percjell dëshira plot përfytyrime, pamje të reja, kuptime të panjohura ende...

Midis ditës, dritës dhe dijes, midis vetveteve tona, të vërtetave tona, vështrimeve dhe vërshimeve maturohemi. Zanafilla shpreson pjekuri, përvojë, portrete për të mbetur emra, jo vetëm emra... Vazhdimësia... Rasat tona janë të pafundme, algjebra jonë është kyçi i artë i mendjes për të nesërmet e të gjithëve...

Dituria njerëzore - kuptimësia  e të gjitha shkencave, e të gjitha maturive.

Breza, plot, jo vetëm kaq, më tepër. Çdo emër mbjell vetveten, shpreh, shëmbëllen, nuk shëmbellen. Çdo emër këtu, kudo, kurdoherë rrezaton...